به گزارش اهر خبر (اهر نیوز)، محمد فیض خواه سرپرست کاوش باستان‌شناسی کورگان ابللو امروز دوشنبه (۲۵ دی ۱۳۹۶) با اعلام این خبر گفت: پس از برداشتن سنگ های بزرگ و انباشت خاک که روی اسکلت ها را پوشانده بود، مشخص شد دو تدفین به طور کامل در ترانشه کاوش قرار داشته است.

به گفته این باستان شناس، تنها جمجمه و بخشی از استخوان لگن و ران تدفین سوم در این ترانشه آشکار شد و دیگر اجزا در دیوارۀ ترانشه دیگر کورگان باقی ماندند و امکان کاوش آنها در این فصل فراهم نشد.

وی افزود: جالب توجه است که دقیقاً در زیر شکم و بین پاهای اسب دوم که نزدیک ترین فاصله را با کورگان دارد، یک سگ اهلی نیز دفن شده بود.

فیض خواه با بیان این نکته که استخوان های هر سه اسب، وضعیت حفاظتی مناسبی ندارند، گفت: به خصوص استخوان های تخت نظیر جمجمه، کتف، مهره، دنده و لگن که بافت اسفنجی بیشتری دارند، بسیار شکننده بوده و برداشتن آنها به صورت سالم تقریباً امکان پذیر نیست و دلیل این امر، فشار وارد شدۀ سنگ های درشت و سنگین چیده شده روی جسد اسب ها است.

سرپرست کاوش باستان شناسی کورگان ابللو همچنین از حفاظت اولیه با استفاده از محلول چسب و استون، پس از جدا کردن خاک از استخوان ها خبر داد و افزود: استخوان های بلند نظیر بازو، ساعد، ران، درشت نی و غیره، وضعیت حفظ شدگی مناسب تری دارند.

این باستان شناس با اشاره به این که بیشتر قسمت های جمجمه و فک تقریباً شکسته و خرد شده هستند، اما دندان ها وضعیت مناسبی دارند، گفت: برای انجام مطالعات و اندازه گیری بخش‌های مختلف، جمجمه به صورت یک جا برداشته شد تا در مراحل بعدی و با دقت نظر بیشتری روی آن کار شود.

در ادامه حسین داودی، باستان جانورشناسی نیز گفت: بررسی اولیه روی اسکلت ها نشان می دهد که هر سه اسکلت مربوط به اسب کاملاً بالغ هستند و برای تشخیص جنسیت آنها نیاز به بررسی دقیق تر روی اندام های مختلف وجود دارد، اما با توجه به دندان های نیش در فک پایین، احتمالاً هر سه اسب، نر باشند.

داودی برای بازسازی جثۀ اسب ها اندازه‌گیری اندام ها و تحلیل های متریک را لازم دانست و گفت: اسب شماره یک که در شمالی ترین قسمت کشف شد، روی پهلوی راست و در جهت شمال غربی و جنوب شرقی دفن شده و پاها و دست های آن به یکدیگر چسبیده شده اند که تصور می شود آن را از مچ بسته اند.

وی درباره اسب شماره ۲ گفت: جمجمه این اسب تقریباً به دست های اسب شماره یک چسبیده شده، روی پهلوی چپ و در جهت شرقی – غربی دفن شده است.

این باستان شناس افزود: بین دست و پای این اسب، اسکلت یک سگ دفن شده که جمجمۀ آن از بین رفته و اندام های حرکتی آن باقی مانده است.

داودی از قرارگیری اسب شماره سه در نزدیکی دیوارۀ غربی ترانشه خبر داد و گفت: این اسب در جهت شمالی – جنوبی و روی پهلوی راست دفن شده و جمجمه اش اندکی بالاتر از لگن اسب شماره دو قرار گرفته است.

وی در پایان خاطر نشان کرد: مطالعات باستان جانورشناسی برای کسب اطلاعات دقیق از جنسیت، سن، بازسازی اندازه و همچنین انجام آزمایش های دی ان ای باستانی در دست انجام است.

گفتنی است کورگان نوعی تدفین به صورت قبور تپه ای بوده که از هزاره چهارم تا هزاره یکم پیش از میلاد تداوم داشته است، نمونه اول کاوش کورگان در شرق روسیه انجام شده و گستره این کورگان ها در منطقه اوراسیا تا شرق اروپا وجود دارد.

این در حالی است که کورگان ابللو به همراه چندین کورگان اطرافش، یکی از شاخصه های فرهنگ کوچروی در اواسط هزاره دوم قبل از میلاد در منطقه آذربایجان (شمال غرب ایران) است.

کاوش اضطراری کورگان ابللو در شناخت بخشی از دوره مفرغ جدید یعنی اواسط هزاره دوم قبل از میلاد منطقه کمک کرده و اهمیت باستان شناسی را برای اهالی منطقه بیشتر نشان داده است.

این کاوش گامی در راستای فرهنگ سازی برای حفاظت آثار تاریخی بوده و با هدف تاریخ گذاری و تشخیص ساختار معماری کورگان انجام شده است.

مجوز کاوش باستان شناسی کورگان ابللو توسط ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.